Lisne uši mogu biti
žute, zelene ili crne, neke su krilate, a neke bez krila. Iz listova i mladih
vršaka sišu sok, zato se oni deformiraju, biljka se slabo razvija i
prilikom snažnog napada čak propada. Budući da se lisna uš brzo zasiti šećerom,
a ne bjelančevinama, izlučuje medljiku ili mednu rosu. Ona se
taloži na biljkama, zato nakon napada ušiju često slijedi i čađavost.
Zbog medne rose na biljku dolaze mravi, koji se njome hrane. Da bi uši marljivo
izlučivale mednu rosu, sele ih na druge, još zdrave dijelove biljke.
Ugrožene biljke
Lisne uši prisutne su na svim biljnim vrstama.